تفاوت بین ویسکی و براندی چیست؟ بعد از خوندنش نگو که متوجه نشدی!

برای درک ویسکی، باید بشکه های استفاده شده را بشناسید، زیرا بیشتر طعم ویسکی از بشکه های چوبی می آید. برای استفاده از یک قیاس، ویسکی چای است و بشکه های چوبی کیسه های چای هستند. ویسکی، مانند رام، تماماً روح تیره است. در اصل، تمام الکل های مقطر پس از تقطیر تقریباً شفاف هستند. دلیل اینکه آنها را "روح تاریک" می نامند این است که طعم و رنگ را از بشکه چوبی استخراج می کنند. برای درک سبک طعم آن، می توانید شرابی را انتخاب کنید که مناسب شما باشد. این بار هم گیج شدن توسط مردم عادی آسان است، فرق بین ویسکی و براندی. بعد از خواندن نگویید متوجه نشدید!

گاهی اوقات وقتی به مغازه شراب فروشی می آیم، چه یک نوشیدنی سبک یا یک نوشیدنی رایگان و بخواهم مقداری الکل سفارش دهم، ممکن است ندانم چگونه ویسکی و براندی را انتخاب کنم، چه بلک کارت بخواهم چه رمی. ناگفته نماند برند، هر دو عرقیات مقطر با درجه بالاتر از 40 درجه هستند. در واقع، ویسکی و براندی نیز به راحتی از جوانه های چشایی قابل تشخیص هستند. به طور کلی، عطر و طعم براندی ممکن است قوی تر و شیرین تر باشد، زیرا مواد مختلف دم می کنند.

ویسکی

ویسکی از غلاتی مانند مالت، جو، گندم، چاودار و ذرت استفاده می کند، در حالی که براندی از میوه، بیشتر انگور استفاده می کند. اکثر ویسکی ها در بشکه های چوبی کهنه می شوند، اما برندی لزوماً اینطور نیست. اگر به منطقه شراب فرانسه رفته اید، در برخی مناطق سرشار از سیب و گلابی براندی وجود دارد. آنها ممکن است در بشکه های چوبی کهنه نشوند، بنابراین رنگ آنها شفاف است. این بار بیشتر در مورد براندی صحبت می کنم که در بشکه های چوبی کهنه می شود و با انگور دم می شود. از آنجایی که با میوه دم می شود، براندی کمی میوه ای تر و شیرین تر از ویسکی خواهد بود.

در فرآیند تقطیر تفاوت هایی وجود دارد. ویسکی فقط از دیگ یا ثابت استفاده می کند. اولی طعم قوی تری دارد، دومی برای تولید انبوه مناسب تر است، اما طعم آن به راحتی از بین می رود. در حالی که براندی از تقطیر دیگ باستانی Charente استفاده می کند. فرانسوی (تقطیر Charenteis)، طعم آن نیز نسبتاً قوی است، شارنت استان فرانسه است که منطقه کنیاک (Cognac) در آن واقع شده است و براندی تولید شده در منطقه تولید قانونی کنیاک را می توان کنیاک (Cognac) نامید. دلیل معادل شامپاین است.

آخرین بشکه و سال است. گفته می شود که بیش از 70 درصد طعم ویسکی از بشکه می آید، در حالی که بشکه های مختلف مورد استفاده ویسکی در اسکاتلند، مانند بشکه های بوربون و شری، همگی بشکه های قدیمی هستند (ویسکی در ایالات متحده از بشکه های کاملاً جدید استفاده می کند. ) بشکه های بلوط)، بنابراین طعم شرابی را که در آن بسته بندی شده است به ارث می برد. در مورد براندی، به ویژه کنیاک، تأثیر بشکه های بلوط نیز در اولویت قرار دارد. بالاخره طعم و رنگ از بشکه ها می آید و نقش بشکه ها مثل چای کیسه ای است. علاوه بر این، کنیاک تصریح می کند که مواد اولیه مورد استفاده در بشکه ها باید بلوط با قدمت 125 تا 200 سال باشد. فقط دو بلوط فرانسوی را می توان برای بشکه های بلوط کهنه کنیاک استفاده کرد - Quercus pedunculata و Quercus sessiliflora. بیشتر بشکه ها دست ساز هستند، بنابراین از نظر هزینه، کنیاک گرانتر از ویسکی است.

در روند پیری، سود و زیان وجود دارد. ویسکی دارای "سهم فرشته" برای تبخیر شراب است و کنیاک نیز "La Part des Anges" را تقریباً به همین معنی دارد. از نظر سن، قانون اسکاتلند تصریح می کند که پس از گذشت بیش از سه سال در بشکه های بلوط، می توان آن را ویسکی نامید. ترجیح می دهند با "NAS" (بیانات غیر سن) علامت گذاری شوند.

در مورد کنیاک، نیازی به علامت گذاری سال نیست. در عوض، با VS، VSOP و XO مشخص شده است. VS به معنای 2 سال در بشکه های چوبی است، در حالی که VSOP 3 تا 6 سال است و XO حداقل 6 سال است. به عبارت دیگر، از نقطه نظر محدودیت های تجاری و نظارتی، این امکان وجود دارد که ویسکی با سال مشخص به طور کلی بیشتر از کنیاک پیر شود. به هر حال، ویسکی 12 ساله در حال حاضر توسط مصرف کنندگان به عنوان یک نوشیدنی عمومی در نظر گرفته می شود، پس چگونه می توان کنیاک 6 ساله را یک نوشیدنی در نظر گرفت؟ موضوع با این حال، برخی از شراب سازان فرانسوی معتقدند که کنیاک می تواند پس از 35 تا 40 سال کهنه شدن بشکه به اوج خود برسد، بنابراین کنیاک معروف در بیشتر سال ها این سطح را دارد.