معلوم می شود که انگور شرابی با انگورهایی که اغلب می خوریم بسیار متفاوت است!

برخی از افرادی که دوست دارند شراب بنوشند سعی می کنند شراب خود را درست کنند، اما انگوری که انتخاب می کنند انگور سفره ای است که در بازار خریداری می شود. کیفیت شراب تهیه شده از این انگور البته به خوبی شراب تهیه شده از انگور شرابی حرفه ای نیست. آیا می دانید تفاوت این دو انگور چیست؟

انواع مختلف

انگور شرابی و انگور سفره ای از خانواده های مختلفی می آیند. تقریباً تمام انگورهای شرابی متعلق به انگور اوراسیا (Vitis Vinifera) هستند و برخی از انگورهای سفره نیز از این خانواده هستند. با این حال، بیشتر انگورهای سفره متعلق به تاک آمریکایی (Vitis Labrusca) و muscadine آمریکایی (Vitis Rotundifolia) هستند، واریته‌هایی که به سختی برای شراب‌سازی استفاده می‌شوند، اما خوراکی و کاملاً خوشمزه هستند.

2. ظاهر متفاوت است

انگورهای شرابی معمولاً خوشه‌های فشرده و توت‌های کوچک‌تر دارند، در حالی که انگورهای رومیزی معمولاً خوشه‌های شل‌تر و توت‌های بزرگ‌تر دارند. اندازه انگورهای سفره معمولاً 2 برابر انگورهای شرابی است.

3. روش های مختلف کشت

(1) انگور شرابی

تاکستان های شراب بیشتر در زمین های باز کشت می شوند. به منظور تولید انگور شرابی باکیفیت، شراب‌سازان معمولاً انگورها را نازک می‌کنند تا عملکرد هر انگور را کاهش دهند و کیفیت انگور را بهبود بخشند.

اگر تاک بیش از حد انگور تولید کند، بر طعم انگور تأثیر می گذارد. و کاهش عملکرد باعث می شود طعم انگور غلیظ تر شود. هر چه انگور غلیظ تر باشد، کیفیت شراب بهتری تولید می شود.

اگر تاک بیش از حد انگور تولید کند، بر طعم انگور تأثیر می گذارد. و کاهش عملکرد باعث می شود طعم انگور غلیظ تر شود. هر چه انگور غلیظ تر باشد، کیفیت شراب بهتری تولید می شود.

زمانی که انگور های سفره ای در حال رشد هستند، تولیدکنندگان به دنبال راه هایی برای افزایش عملکرد انگور هستند. به عنوان مثال، برای جلوگیری از آفات و بیماری ها، بسیاری از میوه کاران کیسه هایی را روی انگورهایی که برای محافظت از انگور تولید می شود قرار می دهند.

4. زمان چیدن متفاوت است

(1) انگور شرابی

انگور شرابی متفاوت از انگور سفره چیده می شود. انگور شرابی الزامات سختگیرانه ای در زمان چیدن دارد. اگر زمان چیدن خیلی زود باشد، انگور نمی تواند قند و مواد فنلی کافی را جمع کند. اگر زمان چیدن خیلی دیر باشد، میزان قند انگور خیلی زیاد و اسیدیته آن خیلی کم می شود که به راحتی بر کیفیت شراب تأثیر می گذارد.

اما برخی از انگورها عمداً برداشت می شوند، مثلاً بعد از باریدن برف در زمستان. از چنین انگورهایی می توان برای تهیه شراب یخی استفاده کرد.

انگور سفره

دوره برداشت انگور سفره زودتر از دوره بلوغ فیزیولوژیکی است. هنگام برداشت، میوه باید رنگ و طعم ذاتی واریته را داشته باشد. به طور کلی می توان آن را در دوره ژوئن تا سپتامبر چید و تقریباً غیرممکن است که تا پایان زمستان صبر کنید. بنابراین، انگور سفره معمولا زودتر از انگور شرابی برداشت می شود.

ضخامت پوست متفاوت است

پوست انگور شرابی به طور کلی ضخیم تر از پوست انگور رومیزی است که به شراب سازی کمک زیادی می کند. زیرا در فرآیند دم کردن شراب، گاهی لازم است از پوست انگور مواد رنگی، تانن و طعم پلی فنلی کافی استخراج شود، در حالی که انگور تازه سفره دارای پوست نازک تر، گوشت بیشتر، آب بیشتر، تانن کمتر و خوردن آن آسان است. طعم آن شیرین و لذیذ است، اما برای شراب سازی مناسب نیست.

6. محتوای قند مختلف

انگورهای رومیزی دارای سطح بریکس (معیار میزان قند در مایع) 17 تا 19 درصد و انگورهای شرابی دارای سطح بریکس 24 تا 26 درصد هستند. علاوه بر خود تنوع، زمان چیدن انگورهای شرابی اغلب دیرتر از انگورهای رومیزی است که تجمع گلوکز شراب را نیز تضمین می کند.