طراحی ظروف بسته بندی شیشه ای طراحی شکل و ساختار ظروف شیشه ای

⑵ گلوگاه، شانه بطری
گردن و شانه قسمت های اتصال و انتقال بین دهانه بطری و بدنه بطری هستند. آنها باید با توجه به شکل و ماهیت محتویات، ترکیب با شکل، اندازه ساختاری و استحکام مورد نیاز بدنه بطری طراحی شوند. در عین حال، دشواری تولید و پر کردن دستگاه بطری سازی اتوماتیک نیز باید در نظر گرفته شود. هنگام انتخاب قطر داخلی گردن، نوع مهر و موم مورد استفاده را در نظر بگیرید. رابطه بین قطر داخلی دهانه بطری و ظرفیت بطری و فرم آب بندی مورد استفاده ذکر شده است.

اگر محتویات تحت تأثیر هوای باقیمانده در بطری مهر و موم شده خراب شود، فقط می توان از نوع بطری با کمترین قطر داخلی که مایع در تماس با هوا است استفاده کرد.
در مرحله دوم، باید تلاش کنید تا محتویات بطری را می توان به آرامی در ظرف دیگری ریخت، که به ویژه برای نوشیدنی ها، داروها و بطری های الکل مهم است. تا زمانی که انتقال از ضخیم ترین قسمت بدنه بطری به گردن بطری به درستی انتخاب شده باشد، می توان مایع را با آرامش از بطری بیرون ریخت. یک بطری با انتقال تدریجی و صاف از بدنه بطری به گردن اجازه می دهد تا مایع بسیار آرام بیرون بریزد. هوا به داخل بطری نفوذ می کند و باعث وقفه در جریان مایع می شود و ریختن مایع را در ظرف دیگری دشوار می کند. تنها زمانی ممکن است که به اصطلاح بالشتک هوا با فضای اطراف ارتباط برقرار کند که مایع را با آرامش از بطری با انتقال ناگهانی از بدنه بطری به گردن خارج کند.
اگر محتویات بطری ناهموار باشد، سنگین ترین قسمت به تدریج به پایین فرو می رود. در این زمان، بطری با انتقال ناگهانی از بدنه بطری به گردن باید به طور خاص انتخاب شود، زیرا سنگین ترین قسمت محتویات در هنگام ریختن با این نوع بطری به راحتی از سایر قسمت ها جدا می شود.

اشکال ساختاری رایج گردن و شانه در شکل 6-26 نشان داده شده است.

شکل گردن بطری به گردن بطری و شانه بطری در پایین متصل است، بنابراین خط شکل گردن بطری را می توان به سه قسمت تقسیم کرد: خط گردن دهان، خط وسط گردن و خط شانه گردن. تغییر با تغییر
تغییر شکل و خط گردن بطری و شکل آن به شکل کلی بطری بستگی دارد که می توان آن را به نوع بدون گردن (نسخه دهان گشاد برای غذا)، نوع گردن کوتاه (نوشیدنی) و گردن بلند تقسیم کرد. نوع (شراب). نوع بدون گردن به طور کلی توسط خط گردن مستقیماً به خط شانه متصل می شود، در حالی که نوع گردن کوتاه فقط یک گردن کوتاه دارد. خطوط مستقیم، قوس های محدب یا قوس های مقعر اغلب استفاده می شود. برای نوع گردن بلند، یقه بلندتر است، که می تواند به طور قابل توجهی شکل یقه، خط گردن و خط گردن-شانه را تغییر دهد، که شکل بطری را جدید می کند. احساس کنید. اصل و روش اصلی مدل سازی آن، مقایسه اندازه، زاویه و انحنای هر قسمت از گردن با جمع و تفریق است. این مقایسه نه تنها مقایسه خود گردن است، بلکه باید از رابطه متضاد با شکل خط کلی بطری نیز مراقبت کند. هماهنگی روابط برای شکل بطری که باید با برچسب گردن برچسب گذاری شود، باید به شکل و طول برچسب گردن توجه شود.
قسمت بالای شانه بطری به گردن بطری و قسمت پایین به بدنه بطری متصل می شود که بخش مهمی از تغییر خط شکل بطری است.
خط شانه را معمولاً می توان به «شانه صاف»، «شانه پرتاب»، «شانه شیبدار»، «شانه زیبایی» و «شانه پله ای» تقسیم کرد. شکل‌های مختلف شانه‌ها می‌توانند از طریق تغییر در طول، زاویه و انحنای شانه‌ها، شکل‌های متفاوتی از شانه ایجاد کنند.
شکل های مختلف شانه های بطری اثرات متفاوتی بر استحکام ظرف دارند.

⑶ بدنه بطری
بدنه بطری ساختار اصلی ظرف شیشه ای است و شکل آن می تواند متنوع باشد. شکل 6-28 اشکال مختلف سطح مقطع بدنه بطری را نشان می دهد. با این حال، در بین این اشکال، فقط دایره به طور یکنواخت در اطراف آن تحت فشار قرار می گیرد، با بهترین استحکام ساختاری و عملکرد خوب شکل دهی، و مایع شیشه به راحتی به طور یکنواخت توزیع می شود. بنابراین ظروف شیشه ای که نیاز به تحمل فشار دارند عموماً دارای مقطع دایره ای هستند. شکل 6-29 اشکال مختلف بطری های آبجو را نشان می دهد. مهم نیست که قطر عمودی چقدر تغییر کند، مقطع آن گرد است.

هنگام طراحی بطری هایی با شکل خاص، نوع بطری و ضخامت دیواره باید به درستی انتخاب و با توجه به جهت تنش در دیواره محصول طراحی شود. توزیع تنش در دیواره بطری چهار وجهی دایره نقطه‌دار در شکل نشان‌دهنده خط تنش صفر، خطوط نقطه‌دار در چهار گوشه مربوط به بیرون دایره نشان‌دهنده تنش کششی و خطوط نقطه‌دار مربوط به چهار دیواره داخل دایره نشان‌دهنده تنش فشاری است.

علاوه بر برخی بطری های خاص (بطری های تزریق، بطری های آنتی بیوتیک و غیره)، استانداردهای فعلی ظروف بسته بندی شیشه ای (استانداردهای ملی، استانداردهای صنعتی) مقررات خاصی در مورد اندازه بدنه بطری دارند. به منظور فعال سازی بازار، اکثر ظروف بسته بندی شیشه ای، ارتفاع مشخص نشده است، فقط تلورانس مربوطه مشخص شده است. با این حال، هنگام طراحی شکل بطری، علاوه بر در نظر گرفتن امکان ساخت شکل و برآوردن الزامات کیفی محصول، ارگونومی نیز باید در نظر گرفته شود، یعنی بهینه سازی شکل و عملکردهای مرتبط با انسان.
برای اینکه دست انسان شکل ظرف را لمس کند باید عرض دست و حرکت دست را در نظر گرفت و پارامترهای اندازه گیری مربوط به دست را در طراحی در نظر گرفت. مقیاس انسانی یکی از اساسی ترین داده ها در تحقیقات ارگونومی است. قطر ظرف بر اساس ظرفیت ظرف تعیین می شود. 5 سانتی متر. به جز ظروف برای اهداف خاص، به طور کلی، حداقل قطر ظرف نباید کمتر از 2.5 سانتی متر باشد. هنگامی که حداکثر قطر بیش از 9 سانتی متر باشد، ظرف حمل به راحتی از دست خارج می شود. قطر ظرف متوسط ​​است تا بیشترین تأثیر را داشته باشد. قطر و طول ظرف نیز با قدرت گرفتن ارتباط دارد. لازم است از ظرفی با قدرت گرفتن زیاد استفاده کنید و هنگام در دست گرفتن تمام انگشتان خود را روی آن بگذارید. بنابراین طول ظرف باید بیشتر از عرض دست باشد. برای ظروفی که نیاز به گرفتن زیاد ندارند، فقط باید انگشتان لازم را روی ظرف قرار دهید یا از کف دست خود برای نگه داشتن آن استفاده کنید و طول ظرف می تواند کوتاهتر باشد.

⑷ پاشنه بطری

پاشنه بطری قسمت انتقال اتصال بین بدنه بطری و کف بطری است و شکل آن به طور کلی مطابق با نیازهای شکل کلی است. با این حال، شکل پاشنه بطری تأثیر زیادی بر شاخص قدرت بطری دارد. ساختار انتقال قوس کوچک و پایین بطری استفاده می شود. مقاومت بار عمودی سازه زیاد است و شوک مکانیکی و مقاومت شوک حرارتی نسبتاً ضعیف است. ضخامت کف متفاوت است و تنش داخلی ایجاد می شود. هنگامی که در معرض شوک مکانیکی یا شوک حرارتی قرار می گیرد، ترک خوردن در اینجا بسیار آسان است. بطری با یک قوس بزرگتر جابجا می شود و قسمت پایینی به شکل جمع شدن با کف بطری متصل می شود. تنش داخلی سازه کم است، شوک مکانیکی، شوک حرارتی و شوک آب زیاد است و مقاومت بار عمودی نیز خوب است. بدنه بطری و کف بطری ساختار اتصال انتقال کروی است که دارای ضربه مکانیکی خوب و استحکام شوک حرارتی است، اما قدرت بار عمودی ضعیف و استحکام ضربه آب دارد.

⑸ پایین بطری
ته بطری در پایین بطری قرار دارد و نقش نگهدارنده ظرف را ایفا می کند. استحکام و پایداری ته بطری بسیار مهم است. ته بطری های شیشه ای عموماً به صورت مقعر طراحی شده اند که می تواند نقاط تماس در صفحه تماس را کاهش داده و پایداری را افزایش دهد. پایین بطری و پاشنه بطری از انتقال قوس استفاده می کنند و قوس انتقال بزرگ برای بهبود استحکام بطری و قوطی مفید است. شعاع گوشه ها در پایین بطری برای تولید بسیار منطقی است. گوشه های گرد با روش ترکیبی بدنه قالب و کف قالب تعیین می شوند. در صورتی که ترکیب قالب و کف قالب بر محور محصول عمود باشد، یعنی انتقال از گوشه گرد به بدنه بطری افقی باشد، توصیه می شود از ابعاد مربوط به گوشه گرد استفاده شود. .
با توجه به شکل ته بطری که با این ابعاد به دست می آید، در صورت نازک بودن دیواره بطری می توان از پدیده ریزش ته بطری جلوگیری کرد.
اگر گوشه های گرد روی بدنه قالب ساخته می شوند، یعنی بدنه قالب به اصطلاح به روش اکستروژن ساخته می شود، بهتر است اندازه گوشه گرد کف بطری را بگیرید. برای محصولاتی که نیاز به دیواره ضخیم تری در اطراف ته بطری دارند، ابعاد ذکر شده در جدول بالا نیز موجود است. اگر یک لایه شیشه ای ضخیم در نزدیکی انتقال از ته بطری به بدنه بطری وجود داشته باشد، ته محصول فرو نمی ریزد.
ته گرد دوتایی برای محصولات با قطر زیاد مناسب است. مزیت آن این است که می تواند فشار ناشی از تنش داخلی شیشه را بهتر تحمل کند. برای اجناس با چنین پایه ای، اندازه گیری تنش داخلی نشان داد که شیشه در گوشه های گرد به جای کشش در حال فشرده سازی است. در صورت قرار گرفتن در معرض بار خمشی، شیشه قادر به تحمل آن نخواهد بود.
پایین محدب می تواند ثبات محصول را تضمین کند. شکل و اندازه آن در واقع بسته به نوع بطری و دستگاه بطری سازی مورد استفاده از انواع مختلفی ساخته می شود.
با این حال، اگر قوس بیش از حد بزرگ باشد، ناحیه پشتیبانی کاهش می یابد و پایداری بطری کاهش می یابد. تحت شرایط کیفیت معینی از بطری و قوطی، ضخامت کف بطری بر اساس حداقل ضخامت ته بطری به عنوان نیاز طراحی و نسبت ضخامت ته بطری است. مشخص شده است و سعی کنید اختلاف کمی بین ضخامت ته بطری داشته باشید و استرس داخلی را کاهش دهید.